Του Robert Clouse με τους Bruce Lee, John Saxon, Jim Kelly
Ένας δάσκαλος πολεμικών τεχνών, ο Lee, επιστρατεύεται από μια μυστική υπηρεσία ώστε, με πρόσχημα την συμμετοχή του σε ένα φεστιβάλ αθλητών των πολεμικών τεχνών, να κατασκοπεύσει τον διοργανωτή αυτού του φεστιβάλ, για τον οποίο υπάρχουν φήμες ότι έχει παράνομο οπλοστάσιο. Πριν πάρει την απόφαση για το αν θα δεχτεί αυτήν την αποστολή ή όχι, μαθαίνει από ένα γέροντα δάσκαλο του ότι στο φεστιβάλ αυτό θα είναι και ο υπαίτιος του θανάτου της αδερφής του πριν από κάποια χρόνια. Στο δρόμο προς το τόπο διεξαγωγής του φεστιβάλ, θα γνωριστεί με 2 συναγωνιστές του: τον Roper και τον Williams, οι οποίο πάνε για την νίκη των αγώνων.
Το φεστιβάλ λοιπόν ξεκινά και οι αγώνες δείχνουν την ανωτερότητα των Lee, Roper και Williams σε σχέση με τους άλλους αγωνιστές. Ο Lee προσπαθεί να βρει στοιχεία που θα ενοχοποιήσουν τον διοργανωτή του φεστιβάλ, τον Han, ο οποίος όμως καταλαβαίνει ότι κάποιος προσπαθεί να τον ξεσκεπάσει. Το φεστιβάλ πλέον δεν είναι ειρηνικό, και όλα στο τέλος ανατρέπονται.
Η αλήθεια είναι μία: αν αυτήν η ταινία δεν ήταν η τελευταία στην οποία έπαιξε ο Bruce Lee, πιθανόν κανείς δε θα την ήξερε. Σαν πλοκή είναι μέτρια, σαν σκηνοθεσία επίσης μέτρια, σαν ερμηνείες κάτω του μετρίου. Το μόνο που πραγματικά είναι εντυπωσιακό σε αυτήν την ταινία είναι οι σκηνές μάχης, όπου οι πολεμικές τέχνες έχουν την τιμητική τους. Πραγματικά εντυπωσιακές σκηνές ακόμα και αν δεν είσαι φαν αυτών των τεχνών (εγώ προσωπικά δε μπορώ το καράτε κτλ, αλλά σίγουρα μου αρέσει να βλέπω τέτοιες σκηνές σε ταινίες, σειρές κτλ). Προσωπική μου αγαπημένη σκηνή: η τελευταία μάχη του Lee με τον Han σε ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέπτες, όπου τα είδωλα τους μπερδεύουν τους 2 αντιπάλους.
Ο Bruce Lee λοιπόν και ο αστικός μύθος που ακολουθεί τον απροσδόκητο και μυστηριώδες θάνατο είναι τα στοιχεία που έδωσαν ώθηση ώστε αυτή η ταινία να γίνει διάσημη που ξακουστή. Αν στην θέση του Bruce Lee ήταν κάποιος άλλος, η ταινία θα ήταν μια σκέτη σαχλαμάρα.
Υ.Γ. Επειδή την προηγούμενη φορά που έκανα μια αρνητική κριτική για μια ταινία (για την ταινία Night of the Living Dead), δέχτηκα μέχρι και υβριστικά, προσωπικά για το άτομο μου σχόλια, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι: το ότι δε μου άρεσε μια ταινία δε σημαίνει τίποτα παραπάνω από αυτό. Το γούστο του καθενός είναι υποκειμενικό, και καλό είναι να μην γινόμαστε αγενείς αν δεν αρέσει σε κάποιον μια ταινία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου