7/8/12

Sleuth (1972)

Του Joseph L. Mankiewicz με τους Laurence Olivier, Michael Caine (ουπς, μου ξέφυγε, χιχιχιχι)

Ο διάσημος συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων Andrew Wyke καλεί στο σπίτι του τον νεαρό ιδιοκτήτη ενός πολυτελούς κομμωτηρίου Milo Tindle. Γνωστοποιώντας στον Milo ότι ξέρει για την παράνομη ερωτική σχέση μεταξύ αυτού και της γυναίκας του, προτείνει να σκηνοθετήσουν μαζί την "διάρρηξη" στο σπίτι του.
Το όφελος θα ήταν διπλό: ο Milo θα μπορεί να καρπωθεί την αξία των κλοπιμαίων για να ζήσει την ζωή με την αγαπημένη του αλλά και ο Andrew θα μπορεί, ελεύθερος από τα δεσμά του γάμου του, να ζήσει τον ερωτά του με την Tea, την ερωμένη του. Το σχέδιο όμως θα αλλάξει απότομα όταν ο Andrew αποφασίζει να το προχωρήσει ένα βήμα πιο πέρα...

Βασισμένη πάνω στο γνωστό θεατρικό έργο του Anton Shaffer (που μέχρι πρόσφατα παίζονταν και σε αθηναϊκό θέατρο με μεγάλη επιτυχία), η ταινία του Mankiewicz σε βάζει σε καθαρά θεατρικό κλίμα. Γενικά θαυμάζω τις ταινίες που δομούνται έτσι ώστε να νοιώθεις ότι είσαι σε μια θεατρική σκηνή και παρακολουθείς έτσι την πλοκή...

Σπουδαία λοιπόν ταινία, με 2 ποιοτικούς ηθοποιούς που πραγματικά δίνουν στην ταινία αυτό το κάτι παραπάνω για να αφοσιωθείς σε αυτήν. Ένας κορυφαίος θεατρικός ηθοποιός (Laurence Olivier) και ένας ηθοποιός που τότε μόλις ξεκινούσε η μετέπειτα μεγάλη καριέρα του (Michael Caine) σε μια ταινία που τους καθιέρωσε ακόμα περισσότερο...

Όχι, η πλοκή είναι το παν σε αυτήν την ταινία: οι αλλαγές είναι τόσο έξυπνες και απροσδόκητες που δε βαριέσαι λεπτό. Παιχνίδια έξυπνα αλλά και επικίνδυνα, παιχνίδια σαδιστικά αλλά και λυτρωτικά ταυτόχρονα. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα?

Για το remake του 2007 όπου ο Caine παίζει τον Andrew και όχι τον Milo όπως εδώ, δεν έχω γνώμη γιατί δεν το έχω δει. Συνήθως αποφεύγω να βλέπω τα remake, πάντα το πρωτότυπο είναι καλύτερο. Θα ήθελα όμως να δω αυτό το έργο σε θέατρο, είμαι σίγουρη ότι έχει άλλη δυναμική...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου